Renkörü

Kör olsaydım hayatın hangi renk olduğunu umursar mıydım?


Düşündüğümde belki gri bana uygun olandı..Sabah uyandığımda genellikle gördüğüm renkti..Ama ya bir daha hiç uyanmak istemezsem?

Evet güneş her zaman turuncu idi ama ben onu göremedikten, ışığı hayatıma umut adına birşey katamadıktan sonra onun rengi bemim rengim olamazdı..

Uzun süredir rock-metal müzik dinlediğim için belki siyaha yakın hissediyordum kendimi.Ama bu müziği dinleyenlerin, icra edenlerin ve pazarlayanların da diğer insanlar gibi kapkara bir kalbe sahip olduklarını bilmek engellemez miydi beni?Hayır, başkalarına ait olan bir şey bende olmamalıydı..

Renklere fazla takıldığımı düşünüp biraz uzaklaşmak istediğimde belki seni karşımda bulurdum.Oturup konuşmaya çalışırdık.Ama içinde bulunduğum ruh hali, sadece dudağımı oynattağımı görmene izin verecekti..

Sadece dudağımı oynatmamı görebilseydin ağzımdan çıkacak kelimeleri önemser miydin?


Geride bıraktığım bütün insanları yüzümde hala kaybolmayan bir tebessümle aramaya devam edeceğim belki..Ama onları bu yorgun gözlerimle asla göremeyeceğimi anlamam lazım..

Senin vereceğin huzura ihtiyacım olamaz çünkü bu dünya üzerinde huzur içinde yaşayabileceğim bir yer yok..

Neden bana gelmiyorsun,
Neden benimle hissetmiyorsun?
Benimle görmüyosun??
Biliyorum bu dünya değişti ama hala orada....Sen......