Hatırlamalı, sevgiyle anmalı...Ümran Hoca'nın "Vatduydu?" diye bir anda lafa girişi hala kulaklarımda...Hayrettin Hoca, hazırlıkta bütün sınıfa blok flüt çaldırmıştı..(Bir süre sonra üflerken içine tükürük dolduğu için çalamadım, neyse ki kısa bir zaman sonra Megadeth'i keşfetmiştim) Mehmet Manap, densizin tekinin okulun bahçesinde futbol oynarken topa hayvan gibi vurup yandaki inşaatın 3.katına göndermesinin ardından bize "Allah belanızı versin!" diye bağırdığında önce korkmuştuk ama yoğun çabalardan sonra top inşaattan geri alındığında ve maçımıza hakemlik yaptığında ne kadar babacan bir adam olduğunu bir kere daha farketmiştik...Cevat Cücioğlu; boş sınıfa ders anlatmıştı, konuştuğundan kimse birşey anlamazdı, fantastik bir "Tamaaaam" deyişi vardı...Nurbay Aydın denince aklıma ders sırasında "Evet nerdeyiz çocuklar?" diye sorduğunda "Sınıftayız hocam" cevabını alan saftirik bir adam geliyor...Ahmet Övüç isimli şahıs hazırlıkta Türkçe dersimize girdikten sonra hala bilmediğim bir sebepten dolayı hapse atılmıştı..."Oğlum kııııı-ravatını bağla" diye durup dururken ikazda bulunan Şener Şen tipli Hüseyin Demiral'ı unutmak mümkün mü? Türkçe öğretmenliğinden müdür yardımcılığına terfi eden Servet Subaşı az korku salmamıştı bize...(Ama delikanlı adamdı) Güler yüzü ve mütavazi tavırlarıyla Dilşat Mis'i pek bir severdim...Sinirli karakteri ve kabus gibi ceza ödevleri vermesiyle hatırladığım Susanne Voigt, okulun Alman disiplinini en iyi yansıtan hocalarından biriydi, seveni olduğunu zannnetmiyorum...Ha bir de Frau Zach vardı, bilenler bilir...
No comments:
Post a Comment